Nieuws / Wedstrijdverslag Heren 1 - Thuis tegen Voleem
Thursday 8 November 2018
Wedstrijdverslagen - Heren 1
3 november, de dag dat de hond Laika door de Russen als eerste levend wezen de ruimte in werd geschoten in de Spoetnik 2, die daarna in een baan om de aarde ging draaien. Dit gebeurde in 1957, 10 jaar voordat de mensheid een kleurentelevisie wist te ontwikkelen. Dat waren nog eens tijden met prioriteiten.3 november is ook de dag dat Forza Heren 1 het in eigen huis opneemt tegen Voleem en onze jongeling Tjago in de basis mag beginnen. November is een belangrijke maand voor het team. Veel tegenstanders uit het rechter rijtje en aan het einde van de maand de altijd interessante wedstrijd tegen Keistad.
Maar eerst maar eens de focus op deze wedstrijddag. De donderdag ervoor was de training enigszins wisselvallig. Momenten van hoog niveau afgewisseld met trage momenten. Over het algemeen een hele degelijke training en een goed begin voor de mannen van Bij Bart.
Door enige uitloop van de wedstrijd voor ons op het 1e veld konden we niet op tijd starten, maar gelukkig wist iedereen zonder focusverlies het veld op te stappen. De eerste set ging rap van start. Het was even wennen met maar één scheidsrechter (de tweede was ziek), maar de scheids heeft het zeer behoorlijk weten te doen. Terug naar de mannen uit Hoogland. Na de vorige wedstrijd was wel duidelijk dat de service nog wel eens een gevoelig puntje kan zijn, dus daar lag meer focus op dan normaal. De score ging de eerste set flink heen en weer. Het wedstrijdbeeld was hiermee eigenlijk al een beetje bepaald. Zodra er een lange rally kwam, wist Voleem bijna altijd aan het langste eind te trekken. Tot frustratie van Forza, meestal zijn wij hier juist goed in. Desalniettemin wisten wij de eerste set goed uit te komen met powervolleybal. Wanneer het punt werd beslist door korte rally's stonden wij vaak aan de winnende kant. Dit soort rally's had gelukkig de overhand in de eerste set, waardoor we deze met 25-23 binnensleepten.
0-0... Set 2... We gingen weer. Na een goede eerste set was de druk er een beetje af. Misschien wel iets te veel voor sommigen. Kleine foutjes slopen in het spel. Hier was de vedette Martijn van der Leek zeker geen voorbeeld van in set 2. Hij wist op de buitenkant punt na punt binnen te hakken. Ook Jouke Post nam het team bij de hand door sterk te serveren. Maar zoals ik al aangaf, de tweede set was er minder concentratie bij het team te bekennen. Dit is altijd een lastige kwestie. Ligt het aan de pass, de spelverdeling, de aanval, of de verdediging? Het was er niet zo 1, 2, 3 aan af te lezen. Helaas is het scorebord aan het einde van zo'n set een stuk concreter. Met 21-25 mocht set twee niet baten.
Set 3 was de set waarin we ons eigen spel moesten verbeteren. De kleine fouten eruit halen. De pass afleveren, de blokkering kapot spelen en de bal aan de overkant op de grond rammen. Dit is natuurlijk wat we het liefste doen. Dat bleek ook wel in set drie. De machine had wat olie van Verstappen geleend (was toch een weekend vrij). Het draaide weer en ging goed. Wij bepaalden het tempo en hadden vrijwel constant het initiatief. Zo willen we volleyballen; Rik Tigelaar die iedere bal uit iedere hoek over het net weet te krijgen en Remco Janssen die ze op de buitenkant weet in te rammen. Dit alles leverde dan ook een mooie stand op. Maar liefst 28-18 voor de thuisploeg. En we wilden door...
Dat zou je denken, maar set 4 was hopelijk alvast de deceptie van november. We dachten dat we niet meer zo makkelijk door het ijs zouden zakken, maar het was nog niet eens koud genoeg geworden voor ijs. De pass liep niet, de spelverdeler wist geen oplossingen meer en de aanvallers kwamen niet door de blokkering van Voleem heen. Dit was eigenlijk wel de conclusie van set vier. Vooral de woorden: 'Geen oplossing'.
2-2, dus een vijfde set. Deze verliep niet heel anders dan de vierde. Daar zijn al kort maar krachtig woorden over gerept, dus ga ik hier niet verder op in. De conclusie is dat Voleem 3 punten bij ons heeft opgehaald en dat zijn er 2 te veel.
De laatste twee alinea's klinken ontzettend deprimerend en alsof we alle hoop kwijt waren. Maar het was gewoon even een minder moment. Daar is niks mis mee en het gebeurt iedereen. Nu is het gewoon zaak om komende zaterdat sterker uit de trainingen van deze week te komen. De eigenschap die succesvolle sporters van niet-succesvolle sporters onderscheid is: Veerkracht. Verder is er nooit één persoonseigenschap gebleken die een sporter nodig heeft om te winnen. Daarom gaan we komende zaterdag tegen ODIS eens kijken of Voleem onze flow heeft verbroken, of dat we zaterdag nog sterker terugkomen!
Ik sluit af met de woorden van coach Niels Veenhuizen:
"Onthoud goed dat we zeker niet onoverwinnelijk zijn."
Hier sluit ik mij bij aan... Zolang we tegen ODIS maar weer vlammen!