De wedstrijd begon vroeg dit keer, niet op tijd, maar vroeg. Tijdens het inslaan werd er toch zeker door menig seismoloog de schaal van Richter erbij gepakt. Het inslaan werd niet gewonnen door uw dames van weleer. Met enig genoegen werd er gekeken naar de studenten van Oostzaan en de manier hoe zij het inslaan hun kant op trokken. Met ballen waar onze mini van de week Suzanne met open mond stond te kijken, met eigenlijk het gehele publiek daarbij. 0-0 advantage Compaen.

Maar daar was onze Suzanne met de langste rally van de wedstrijd. De scheidsrechter van dienst haalde nog maar even een kop koffie. Toen hij goed en wel weer op de bok stond kon dan eindelijk de wedstrijd aanvangen. De coach van Compaen vroeg vanwege deze uitputtingsslag gelijk zijn eerste time-out aan. 0-0 advantage Hoogland.

De Hooglandse dames (met Harderwijker, Nijkerker en Soestenaar) betraden met een hoop geluid het veld. Compaen mag dan wel het hardste slaan, maar dames 1 is tot nog toe verbaal ongeslagen! Met een steek (voor iedereen die nog niet weet wie dat is, vraag Dian maar even, die gaf de studenten ook een lesje) werd de wedstrijd binnen de drie meter geopend door Hoogland. Op deze wijze werd de eerste set met enig verrassend gemak richting de thuisploeg getrokken. Servicedruk, 1 diagonaal, 1 midden, 1 spelverdeler, 2 buitens en een libero bleek het recept voor punten. 25-23 advantage Hoogland.

De tweede set werd wederom met kabaal begonnen. De studenten werden nu van één kant belaagd met geluid, veel geluid. Van voren bleken de warm gezongen keeltjes van de tribune en het veld een imponerend geheel. Met angst werd wat afstand gehouden en geprobeerd vanaf achter de 3-meterlijn gescoord te worden, helaas. Het Hooglandse publiek blijkt geen genade te hebben, met liederen, trommels en toeters werden de studenten terug naar het net gestuurd, wederom tevergeefs. 25-16, advantage Hooglands publiek.

Set drie werd de verdubbelaar ingezet door Marco, 2 punten binnen, winst betekende 4 punten! Zelfde recept voor set 3, heel veel aanvallers, en liever geen spelverdelers in het veld. Sua bleek ook als spelverdeler te fungeren, omdat ze toevallig lang is mocht ze aan het net wat blokkerend werk verrichten, tot ongenoegen van de rest van het veld, want het blok was ver te zoeken... Jammer genoeg konden het publiek en de bank de Hooglandse vrouwen niet meer redden, met 23-25 werd de verdubbelaar helaas niet verzilverd. Advantage Compaen, die de volgende wedstrijd als cheerleaders zullen verschijnen, de gehele wedstrijd.

De laatste set, het minste waard, want de bitterballen konden we vergeten en de kleedkamer in met “helaas niet alles eruit gehaald”. Op hun tandvlees trokken de Hooglandse dames aan een eind, hopend op het langste stuk. Aan de andere kant werd nog iets gewisseld. Een geniepige aanval puur gericht op het “naaien” van het blok. Gelukkig bleek Amber niet genaaid te kunnen worden door een vrouw, haar vader keek met trots toe hoe blok, na blok, na blok gescoord werd. Het sterke tandvlees van onze spelverdeelster bleek zelfs na 3 sets opgepoetst tegen de kracht van het, onder het net, gesproken woord van de tegenstander. Özlem betrad in de vierde set wederom het veld, met oververhitte handen en een gesmeerde keel bracht zij de laatste ballen naar de aanvallers, die de laatste punten binnensloegen. 25-19, advantage voor het langste eind in de handen van Hoogland.

Conclusie: Leuke pot, mooie wedstrijd. 3-1 winst, lang niet gek.