Nieuws / Wedstrijdverslag Heren 1 - Zeer late uitwedstrijd in Oostzaan
Monday 7 November 2016
Wedstrijdverslagen - Heren 1
de wedstrijd daar leek wel een achtbaan.
De tegenstander was Compaen,
zij leiden niet helemaal hetzelfde bestaan.
Compaen staat eerste in het klassement,
en wij staan laatste in deze tent.
Ook waren wij niet helemaal fris,
dit door wat spelers gemis.
Nadat het eerste van Compaen klaar was met hun wedstrijd (20.45 uur!) mochten wij het veld op, terwijl het centre court werd neergehaald. Tussen de dikke mannen die het tapijt uit de zaal op aan het rollen waren, kon onze uitgedunde selectie starten met inlopen. Uitgedund, omdat Kars zijn hand operatief een steekwapen is geworden en Jesse sinds afgelopen maandag een rug-kwetsuur heeft. Dus met zeker één wissel had Horny Hans (horny for goal by Louis van Gaal) niet een heel breed keuze arrangement.
Voor set een was de basis: Jouke, Pim, Jesper, Thijmen, Roeland en Martijn. Deze formatie leek nog niet echt hongerig naar punten. De start was aardig, maar de koploper van de poule wist al snel naar een stevige voorsprong te duiken. Er was weinig bijzonders aan ons spel af te lezen. Het enige lichtpuntje was dat Jolige Jouke de blokkering aan de andere kant regelmatig wist weg te spelen. Compaen was degelijk, maar ze lieten niet het spel zien dat bij een kampioenskandidaat hoort. Daar was ook geen reden voor bij een stand van 17-9. Niet verwonderlijk, deed deze stand dan ook de moed een beetje in de schoenen van de Forza heren zinken. Met uiteindelijk 20-10 voor Compaen op het bord, was het niet lastig te raden wie deze set zou binnenhalen.
Nadat we de conclusie hadden getrokken dat we op zaterdagavond wel wat anders wilden doen dan makkelijk van het veld geveegd worden, begonnen we aan de tweede set. Één verandering: Thijmen moest plaats maken voor Ruben op de diagonaal. Wij waren blij dat het bij volleybal vanzelf weer 0-0 wordt en we konden door. Bij de start van set twee had onze pass-linie moeite overeind te blijven. Na wat geschuif, gecoördineerd door onze pass-manager, ging dit al beter. Helaas stonden we toen al 7-3 achter. Nadat Jouke onze aanvallers op de buitenkanten lekker in hun spel had gebracht zetten we de achtervolging in. De tweede scheidsrechter dacht hier anders over. Deze floot zo vaak voor voet- en netfout, dat hij een verzoek van Angela Merkel kreeg om Duits te worden. Gelukkig deed hij dit aan beide kanten. Aan het einde van de set was, met een stand van 22-22, de spanning te snijden in de zaal. Beide ploegen troffen vanaf deze stand nog twee maal het net met de service, maar helaas voor ons kroonde Compaen zich ook deze set tot winnaar met 28-26.
De derde set was opeens gekkigheid. Wij stonden wonderbaarlijk lekker te ballen en zij waren voor even stof aan het eten. De derde set is immers uitgevonden zodat de onderkant van de competitie punten kan sprokkelen. Voor ons dus een prima uitvinding, want met 7-13 gingen we lekker van start. Nog lekkerder was dat het midden aan de overkant dacht dat ze vrij in konden meppen. Maar gelukkig hing onze captain daarvoor. Met twee killblocks op midden werd die aanvaller de rest van de set bijna niet meer gezocht. Ook verdient onze verdeler van het spel nog een eervolle vermelding in deze set. Hij wist namelijk iemand remmend te blokkeren, als achterspeler, zonder te springen. Dat is óf een applaus voor Jolige Jouke, óf een huilmomentje voor de tegenstander waard. Op deze schitterende wijze wisten wij de derde set binnen te slepen met 18-25.
Nu wij bloed roken en zij een beetje overrompeld werden door ons spel, kon de strijd in set vier los. Set vier was een set zoals nog nooit aanschouwd. Beide teams gingen gelijk op. Niet alleen aan de start, maar gewoon de hele tijd. Met standen als 7-7, 13-13 en 18-18 leek het alsof we om beurten aan het serveren waren. Daar kwam verandering in toen het 21-21 stond. We hebben niet vaak vier punten achter elkaar zien verliezen op vier keer een centimeter. Bal nummer één: Pim raakt een pipe niet recht op de bal, maar net eronder; uit. Bal nummer twee: Ruben stond op buiten, krijgt de bal net niet lekker, prikt... één centimeter uit. Bal nummer drie: Jouke wil doorgooien, maar gooit hem tegen de netrand. Bal nummer vier: Ruben slaat nét achter de achterlijn.
Een bar slecht einde,
wat ons een beetje verkleinde.
Het scheelde wederom niet veel,
maar toch één punt is weer een aandeel.
Volgende week weer een nieuwe wedstrijd,
dat is gelukkig een feit.
Dan komen wij VV Utrecht (thuis) tegen,
kijken of we deze nederlaag dan weer zijn ontstegen.
Houdoe!